De eerste werkdag

De dag begon goed *ugh ugh* met de vrouw des huizes die de meisjes op onze slaapzaal lekker om 4.30 uur in de ochtend wakker gingen maken door de lichten aan te doen en te schreeuwen naar de meisje van wat ze moesten doen waardoor wij dan natuurlijk ook wakker werden... Daarna viel ik gelukkig toch nog wel weer snel in slaap totdat we om 7.30 uur weer wakker werden van de meisjes die terug in de zaal kwamen. Gelukkig moesten we er toen ook zo ongeveer uit omdat we moesten ontbijten. Direct na het ontbijt mochten we onze werkkleding aandoen en mocht ik met mijn groepje van drie en nog twee andere groepjes naar een school in de buurt waar we een fundering voor een klaslokaal mochten gaan graven. Het was heel zwaar en vermoeiend werk maar het gaf dan ook zeker veel voldoening. In het lokaal naast het lokaal waar wij graafden zaten de 'speciale kinderen' oftewel kinderen met autisme vergroeide nek oid die super lief zijn en super schattig. Tussen het graven door hebben we natuurlijk ook pauze gehad om te drinken, te eten en natuurlijk te spelen met de kinderen. We kregen echt alle aandacht van iedereen wat eigenlijk wel heel raar en bijzonder was. Ik heb het met nog iemand voor elkaar gekregen om eten op te mogen scheppen voor alle kinderen op die school, zo uit een grote ton waar ze bonen en mais hadden gekookt, wat nog verbazingwekkend lekker was.
Tot nu toe zitten alle kinderen van overal en nergens aan je haar en huid omdat ze het zoooo bijzonder vinden, zo lopen je er zelfs voor achterna. Net zoals net toen ik op weg was naar het internet cafe werd ik op het plein van de school achterna gerend door alle jomgend en meisjes omdat ze zo graag mijn (net gewassen...) haar wouden voel. Dit is niet erg prettig maar het wend wel!
Ik vind het echt een geweldige reis en heb nog geen enkel moment van spijt gehad dat ik mee ben gegaan!